Egoizmem jest wymaganie od innych,
by żyli życiem, które akurat tobie wydaje się najwłaściwsze.
Anthony de Mello
W ostatni weekend mieliśmy w Warszawie maraton ulicami miasta.
Tak się składa, że mieliśmy wtedy także zjazd rodzinny. Nikt z nas nie wiedział o tym maratonie, wszyscy utkwiliśmy na swych trasach i nasze spotkanie zamieniło się w forum oburzenia.
To nie w porządku, żeby ułamek promila obywateli Warszawy (mam na myśli organizatorów, uczestnicy biegli trasą, jaką im wskazano) terroryzował resztę mieszkańców i przyjezdnych blokując dużą i newralgiczną część miasta na dwa dni.
Przedostanie się przez miasto (a dzień był dość gorący) było koszmarem.
Czy nie można trasy maratonu przenieść na przedmieścia, na jakieś trasy zielone, co byłoby z korzyścią zarówno dla komunikacji miejskiej (i zaoszczędzeniem publicznych środków na ochronę, organizację, itp.), jak i dla samych biegaczy – nie musieliby tłuc się rozgrzanym, twardym asfaltem?
Wcale nie chodzi o to, by centrum pozostawiać tylko samochodom itd., jak wypowiadał się ktoś na forum maratonu (GW), bo przecież organizuje się tu sporo imprez, ale żadna nie paraliżuje tak dużego obszaru.
Nie wiem kto tym wszystkim kieruje, ale czy dla środowiska biegaczy i ich sympatyków nie byłoby lepiej, by pozostali myśleli o nich przychylnie a nie z dezaprobatą? Czy nie ma w tym środowisku „instynktu społecznego” – także we własnym interesie – maratończycy nie są sami i powinni liczyć się z pozostałymi.
To tylko wycinek zagadnienia – np. aspekty biznesowe, medialne i zdrowotne biegania poruszę na http://www.LepszeZdrowie.info.
W skrócie: biegi, jogging – zwłaszcza po twardym podłożu – wcale nie są zdrowe, lepszy jest intensywny marsz i/lub nordic walking.
Lapidaria 