Motywacja i pozytywne myślenie – o co chodzi?

(artykuł wprowadzający, ~2004 r.)

Będę odnawiać niektóre artykuły z nieistniejącego już serwisu L-earn.net, jaki prowadziłem w latach 2003-2007. Był poświęcony głównie rozwojowi osobistemu, kreatywności,  zagadnieniom pamięci, myślenia, efektywności, częściowo zdrowia. Zaniechałem go, mimo ok. 600 artykułów, ponieważ pojawiło się wiele podobnych inicjatyw prowadzonych „full time” przez profesjonalistów, a ja zajmowałem się swoją jako jedno z ubocznych działań i już nie mogłem ani konkurować, ani nie miałem dość na to czasu.
Moje poglądy na te tematy też ewoluowały. Także tutaj lokalna wyszukiwarka na hasło „pozytywne myślenie” poda ci około 10 artykułów, ale jest ich więcej przy zastosowaniu nieco innego hasła. Np. ostatnio pisałem o pewnym dylemacie z tym związanym w Dwie strony medalu. Zatem traktuję te odtworzone artykuły jako materiał archiwalny, z którego możesz wyłowić to, co osobiście ci pasuje lub zaciekawia, ale z zastrzeżeniem, że wiedza o tych tematach jest teraz znacznie większa i bardziej aktualna.

—-
Pomijam niektóre fragmenty nawiązujące do już nieistniejących materiałów lub z obecnej perspektywy nieistotne. Linki przekreślone odnoszą się do artykułów, których jeszcze tutaj nie odtworzyłem.


Źródło motywacji do osiągnięcia sukcesu znajduje się w Tobie.

Pojęcie motywacji i pozytywnego myślenia jest pewnym skrótem myślowym, które dalej będziemy stosować dla szerokiego wachlarza postaw i działań, w których istotą jest pobudzanie wiary w siebie i w możliwości człowieka w ogóle, a także apelowanie do życzliwości i ducha współpracy, do bycia pogodnym, „pozytywnym” (co może oznaczać jeszcze bardzo wiele specyficznych cech).

Istnieją definicje słownikowe i rozważania teoretyczne, które, „dla porządku” i dla zainteresowanych teorią podajemy w przeglądowym artykule „O motywacji.

Wielu powie: znamy, o czym tu mówić? Praktykować i już!
W zasadzie – zgoda, ale… zagadnienie to ma swoje niuanse.

Czynnik mistyczny

Dla wyznawców różnych religii od niepamiętnych czasów środkiem podnoszenia wiary, w tym wiary w swoją pomyślność i spełnienie życzeń, jest modlitwa. W danym kontekście modlitwa prosząca o coś lub po prostu jako akt łączenia się ze sferą duchową, Bogiem – związana z przekonaniem, że jest to niezbędne, by cokolwiek osiągnąć.

W latach dominacji materializmu takie podejście było traktowane pogardliwie – jako sprzeczne ze światopoglądem naukowym a także jako przejaw zniewolenia człowieka przez urojone bóstwa lub kapłanów uzurpujących sobie władzę nad człowiekiem.

Obecnie coraz mniej ludzi kwestionuje siłę modlitwy. Ideologia New Age (choć nie ona pierwsza!) podniosła pogląd, że człowiek może kontaktować się z Najwyższym Bytem bezpośrednio poprzez różne formy modlitwy, medytacji i afirmacji. Pozyskano też naukowe dowody na pozytywny wpływ modlitwy na zdrowie a nawet na radykalne uleczenia. Powstała gałąź medycyny o nazwie psychoneuroimmunologia, która wykorzystuje praktycznie te możliwości, które szamanom i naturoterapeutom znane są od dawna. Dla ludzi religijnych nie jest to żadna rewelacja – dowodem tego są spełnienia osobistych próśb, różne cuda, miejsca uzdrowień, sanktuaria wypełnione wotami.

Kwestia „cudów religijnych” bywa kontrowersyjna, co zresztą widać we wstrzemięźliwości kościołów w uznawaniu wszystkich takich wydarzeń a także w literaturze polemicznej.

Delikatność tego zagadnienia polega na wkraczaniu na teren osobistych przekonań, w tym religijnych. Także między religiami stanowiska w kwestii form modlitwy i medytacji bywają tak różne, że trudno o jedną interpretację. Dla naszego kręgu kulturowego mechaniczne modlitwy kołatek i młynków lub przypisywanie siły modlitewnej powiewającym na wietrze wstążeczkom wydaje się nieporozumieniem, natomiast jest praktykowane np. w Tybecie.

Ale czy i niektóre nasze praktyki nie są podobne – np. „klepanie” pacierzy?

W stosowaniu modlitwy, pozytywnego myślenia i afirmacji niektórzy osiągnęli specyficzny stan stagnacji – stosują raczej suche techniki niż podejście rzeczywiście osobiste i pogłębione, i nie widząc wyraźniejszych skutków, wpadają w bezemocjonalną rutynę, która może doprowadzić do zupełnego zwątpienia.

Mistrzowie zawsze podkreślają znaczenie głębszego podejścia (bogata literatura!), choć nie jest to dla każdego łatwe. Ciekawie opisuje to David Spangler w swej książce „Sztuka dokonywania cudów” (Sawitar/Medium 2002). Autor uważa afirmacje, modlitwy, wizualizacje, pozytywne myślenie, czy manifestacje za zbliżone do siebie pojęcia będące częścią większego procesu, który nie jest jeszcze przez ludzkość zgłębiony „naukowo”, choć doświadczany przez mistrzów. Mówimy, być może o najgłębszym aspekcie bytu, co jednak zawiodło by nas daleko poza obecny temat.

Ujmując to w jednym zdaniu: wszystko sprowadza się do manifestacji nie tyle zdobywania/posiadania ale manifestacji bycia (kimś/jakimś), bo to dopiero doprowadza do realizacji.

Wracając do modlitwy – gdy kolonizatorzy europejscy podbijali „prymitywne ludy” napotykali na najróżniejsze formy modlitwy lub medytacji, które okazywały się dużo bardziej skuteczne praktycznie od tych, które próbowano (często na siłę) tam zaszczepić. Znany jest z opisów Maxa F. Longa [np. „Magia Kahunów”] wręcz ironiczny stosunek Hawajczyków do modlitw chrześcijańskich misjonarzy, gdy twierdzili, że misjonarze ci nie wchodzą w istotę mechanizmu „prośba-spełnienie prośby”. Stąd z czasem zaczęła się popularność tzw. huny, czyli praktyk duchowych tamtego ludu, dziś w licznych implementacjach przeniesiona do świata zachodniego, a także znana w Polsce z licznych publikacji i kursów.

Podnoszone są zarzuty o związki huny i podobnych praktyk z magią (białą i czarną), przy czym, patrząc bezstronnie widzimy, że przedstawiciele różnych religii mogą się o to oskarżać wzajemnie. Można powiedzieć, że każda modlitwa i obrządek religijny jest jakąś formą magii.

Inną, podstawową kwestią jest ogólny stosunek różnych religii do człowieka: od ubóstwienia do sprowadzenia do roli „marnego pyłu”. Tę drugą postawę (która w historii nie mało uczyniła spustoszenia) trudno pogodzić z pozytywnym myśleniem o człowieku i stąd bierze się wzajemna nieufność obu „obozów”.
Nie chcę tu wkraczać na teren dysput teologicznych (choć trzeba mieć świadomość tych kontrowersji), ponieważ jest to temat dalece wykraczający poza ramy tego wstępnego przeglądu. Zauważmy tylko, że próbowano i próbuje się te kontrowersje załagodzić – niektórzy słynni motywatorzy byli chrześcijańskimi duchownymi – jak Norman V.Peale czy Joseph Murphy.

Gdy czyta się ich książki trudno odnieść wrażenie, że popełniają jakąś nieuprawnioną magię, a przynajmniej by mieli złe intencje. Biblijne przysłowie (Księga Przysłów) „Jak człowiek myśli w sercu swoim, takim się staje” legło u podstaw nowożytnego trendu automotywacji ku pozytywnemu myśleniu. Tak więc, dobra nowina ma nie jedno ujęcie.

Myślę, że należy zacząć od postawy pokazanej w ww. cytacie, a wtedy zastosowanie środków pomocniczych (przyspieszających, mobilizujących nas samych, przypominających itp.) będzie uprawnione.

Przez postawę badacza i z szacunku dla różnych religii byłbym ostrożny w ferowaniu wyroków i chciałbym w swych artykułach zachować taką wyważoną postawę. W żadnym przypadku nie chciałbym obrażać czyichś uczuć, choć miejscami i dla niektórych pewne tezy mogą wydać się obrazoburcze (np. że człowiek sam może sobie pomóc). O tej postawie piszę w artykułach działu „O myśleniu”.

Uniknąć manipulacji

Hasło „motywowanie” jest wieloznaczne. Tutaj rozumiem je w odniesieniu do samorozwoju, natomiast nie chodzi mi wywieraniu wpływu na innych. Książki i praktyka dotycząca np. motywowania pracowników opiera się często na fałszywej i niebezpiecznej przesłance, że możemy kogoś zewnętrznie umotywować bez manipulacji.

Kontrowersyjność wywierania wpływu na innych jest głębsza niż się na ogół sądzi. Motywowanie ma odniesienie do procesów dydaktycznych i wychowania młodzieży, gdzie w grę wchodzą jeszcze nieukształtowane charaktery i postawy, które można trwale wypaczyć. Powszechnie przyjmuje się, że lepiej nagradzać niż karać, że nagrody i zachęty motywują. Nie zauważa się przy tym, że i tu, choć często skrycie, dochodzi do manipulacji.

Dość radykalne, ale i warte przedstawienia są poglądy Alfi Kohna, amerykańskiego naukowca, autora paru głośnych książek, które rewolucjonizują ten aspekt dydaktyki i postulują bardziej zrównoważony stosunek do motywacji. Jest to przede wszystkim książka „Punished by Rewards” („Ukarani przez nagrody”, 1995).

Ponieważ prace Kohna nie są w Polsce bliżej znane, to osobno przedstawiam wywiad z autorem, który w skrócie przedstawi jego poglądy na dany temat.

Myślenie konstruktywne

Istnieje też znacząca różnica między „czystym” pozytywnym myśleniem, a myśleniem konstruktywnym. Dużo na ten temat znajdziesz w książce Edwarda De Bono „Z nowym myśleniem w nowe tysiąclecie” (Rebis, 2001) oraz we wcześniejszych pracach autora. Dziś tylko „myśleć pozytywnie” nie wystarcza.

„Myślenie pozytywne zmierza ku przystosowaniu się do sytuacji i jak najlepszemu wykorzystaniu jej jasnych stron. Myślenie konstruktywne sugeruje próbę poprawy sytuacji”. Ponieważ głównym celem naszego pozytywnego nastawienia są zmiany na lepsze, to powinniśmy dać pierwszeństwo myśleniu konstruktywnemu (twórczemu), zwłaszcza jeśli, jak tu, rozpatrujemy motywacje jako element osobistej efektywności.

O myśleniu twórczym pisze wielu autorów; w ujęciu popularnym oprócz De Bono polecam prace Tony Buzana.

Pozytywne wzorce

Z powyższych zastrzeżeń oczywiście nie wynika niechęć do kierunku, jaki ogólnie możemy nazwać „pozytywnym myśleniem”, lecz tylko wskazówka, że i tu zachodzą różne uwarunkowania i że nie należy bezkrytycznie ulegać „owczym pędom”.

Powstają (a może raczej są na nowo odkrywane) wciąż nowe idee, i to co dziś wydaje się dość dobrym opisem rzeczywistości lub receptą na życie, jutro może pójść do lamusa.

Uważam, ze przedstawiając tę czy inną metodę czy pogląd, należy czytelnikowi pozostawić osobistą ich ocenę i możliwość akceptacji lub odrzucenia.

Odbiciem ilości metod i poglądów związanych z motywacją i pozytywnym myśleniem jest liczność publikacji na ten temat. [… ] Czasem trudno jest jednoznacznie zakwalifikować daną publikację do tej kategorii, ponieważ aspekt pozytywnego myślenia może się przejawiać na różne sposoby. Należało by tu włączyć sporą ilość pozycji z psychologii sukcesu, rozwoju duchowego, z literatury pięknej, liczne książki literatury chrześcijańskiej, biografie ludzi sukcesu lub zwykłych ludzi, których życie może być bardzo inspirującym przykładem.

Jakże wiele jest literatury „ku pokrzepieniu serc” – jak ładnie to ujął Sienkiewicz na końcu swej trylogii, książek-balsamów dla duszy, poradników życiowych, itp. A przecież należało by jeszcze dołączyć film, teatr i inne sztuki, dziennikarstwo poszukujące rozwiązań, dobrą rozrywkę itd.

Pierwsze podsumowanie

Tytułowy temat jest szeroki. Reasumując krótko ten wstępny artykuł, powiem, że chodzi o to by odkryć i wzmóc własne siły (raczej motyw niż motywację) i abyśmy w potoku negatywnych zjawisk i w obecnej atmosferze medialnego eksponowania tego, co patologiczne, znaleźli inne spojrzenie i zwracali się ku temu, co w nas i w życiu (patrz motto) radośniejsze i wartościowsze. A przynajmniej nie zamartwiali się.

Sposobów na lepsze życie, na sukces, na efektywność powinniśmy się uczyć od mistrzów (duchowych, ale i w różnych węższych dziedzinach), praktyków i instruktorów rozwoju duchowego i samorozwoju (pojawia się coraz więcej zawodowych motywatorów – przeważnie mówców prowadzących wykłady na specjalistycznych seminariach), jak i od każdego, kto może wnieść w nasze życie jakieś pozytywne doświadczenie.

[ … ]

————

PS. Osobiście często używam własnej afirmacji: ATB: Always Think Big!, przy czym analizuję także każde z tych słów z osobna i w połączeniach parami.

PS2. W oryginale podałem zestawienie ok. 60 książek o motywacji jakie wówczas były w Polsce dostępne; obecnie tego nie załączam – mamy dużo więcej nowszych książek.

 

Reklama

Jerzy Zięba – co o nim sądzę

ZIeba przeprowadził wiele pogadanek w radio niezależnych mediach

Kiedy mówienie prawdy stało się przestępstwem…

Jerzy Zięba – osoba już na tyle głośna, że chyba nie muszę przedstawiać. Dalej jednak będzie tu przedstawiony znacznie dokładniej. Sam osądzisz czy subiektywnie czy obiektywnie…
Poniżej wyciąg (fragmenty) z mojego dłuższego tekstu i paru dyskusji umieszczonych gdzie indziej.
Wypowiadałem się o tym wielokrotnie, ale celowo nie podaję gdzie (pomijam szereg linków), ponieważ chcę to oderwać od mojej działalności na niwie zdrowia, chociaż nawet tutaj ten wątek też się przewija.
Chodzi o sprawy ogólniejsze – stosunek do ludzi, poziom pewnych dyskusji, ujawnianie fałszerstw i hejtu, zamknięcie umysłu, działanie wg schematów i przekazów propagandowych…

Co osobiście sądzę o JZ?
Dla znajomych i czytelników nie jest tajemnicą, że jestem sympatykiem Jerzego – jak setki tysięcy innych jego słuchaczy i czytelników. Zasięg jego stron i książek jest milionowy. Będę go bronił.
Są ku temu podstawy, bo J. Zięba to pozytywny ewenement, nie tylko na skalę polską.
Być może jesteś odmiennego zadania – zatem tym bardziej zachęcam do przeczytania.

Ważne jest poznanie tego, o co Autorowi głównie chodzi w jego działalności – przedstawia to krótki filmik – https://youtu.be/1OL089IbHDI .
Można powiedzieć, że inne szczegółowe działania pana Jerzego to składowe tej misji.

Przypomnę pewną ripostę (było ich sporo), w której Jerzy Zięba, punkt po punkcie, wykazuje nieporozumienia, kłamstwa i postawy  zadufanych arogantów, niestety – także lekarzy. Warto posłuchać tego przykładu, choćby na raty, bo to dość długie.
https://youtu.be/S20jWPA_Y4g .

Powtórzę cytat z prof. Juliana Aleksandrowicza, który stał się też mottem dla Jerzego Zięby:

„Wolę być wyleczony przez szarlatana niż uśmiercony przez sławę medyczną”

J. Zięba był przez lata naturoterapeutą, obecnie zajmuje się przede wszystkim edukacją okołozdrowotną. Znany jest przede wszystkim ze swej książki „Ukryte terapie” (2 tomy). Lubi nadane mu przezwisko „inżynier zdrowia”.

Chociaż J. Zięba nie jest szarlatanem, czy znachorem, jakie etykietki tak chętnie mu się przypina, to JZ słusznie niewiele sobie z tego robi, bo nawet słowo zna-chor oznacza, kogoś kto się zna na chorobach, a do tego jego wskazówki bywają skuteczniejsze od tych lekarskich. 

Wyrazem tego są zarówno dokonania J. Zięby jak i setki pozytywnych opinii pacjentów, którzy zastosowali wskazówki jakie przekazuje w imieniu świadomych lekarzy i badaczy – patrz zakładka Pomogło na stronie www.ukryteterpie.pl  (to zbiór fragmentów wielu listów z początku działalności, który już później nie był uzupełniany).
Istnieje akcja „murem za Jerzym Ziębą” z poparciem na kilkadziesiąt tysięcy osób, niezależnie od wielu licznych grup wsparcia na FB.

Bo nie tylko dla mnie, ale dla rzeszy innych ludzi widoczne jest działanie JZ w dobrej wierze, poświęcenie swoich sił i czasu dla społeczności.

Nawet gdyby w pewnych sprawach czasem Zięba się mylił (chociaż raczej w szczegółach – kto się nie myli?)   – kompensuje to rewelacjami, których nawet profesorowie medycyny nie znają, a szkoda.  Czasem sam widzę jakieś sprzeczności, a potem, przy szerszym oglądzie, zapoznając się z kolejnymi materiałami, odkrywam, że jednak jest w porządku. Gdy coś jest niejasne – ze świętą  cierpliwością, wielokrotnie wyjaśnia pewne kwestie, odpowiada na pytania, przyznaje się do własnych pomyłek.

Zauważmy też następujące różnice:
Po pierwsze – ew. pretensje merytoryczne trzeba mieć do naukowców, których Jerzy cytuje (to nie są „jego teorie”).
Po drugie – wykazuje dużo pokory i dobrej woli, czego nie widać wśród oponentów. Ma otwarty umysł (uwaga jak wyżej) – stale uczy się i obserwuje, gdy wielu oponentów bazuje na starej  i fragmentarycznej wiedzy wg kanonu uczelni, jaką kiedyś posiedli i lenią się by ją aktualizować lub uważają że już wszystko wiedzą.
Po trzecie – jest 
niezależny, nie jest sponsorowany przez farmację czy granty medyczne.
Po czwarte – odpowiada za swoje błędy, gdy natomiast lekarze już nie – jeśli tylko działają zgodnie z oficjalnymi procedurami.
Wreszcie – ma odwagę w pojedynkę stanąć do dyskusji, nawet jeśli miałaby wykazać mu błędy – niestety oponenci nie stają do takiej otwartej dyskusji – atakują zaocznie, nie merytorycznie, często anonimowo i hejtując.

Zresztą, ja będąc już od dawna osobą na emeryturze (=wiekową), myślę że na podstawie doświadczenia życiowego, mogę prawidłowo ocenić format człowieka. Także merytorycznie – ponieważ zajmuję się publicystycznie w różnych miejscach podobnymi sprawami też ok. 20 lat (chociaż bardzo niszowo w sensie zasięgu i nie tak dogłębnie jak JZ).

Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi” – Jan Paweł II.

Jerzy jest wielki w paru wymiarach. To pogląd bardzo wielu ludzi, w niektórych przypadkach rzeczywiście nawet wyrażany z egzaltacją. Ja podchodzę do tego spokojniej – na bazie konkretnych przesłanek. Wymieniłem wyżej odwagę, pokorę, dociekliwość. Dodam:

– Konsekwencję w działaniu na rzecz dobra ludzi – samo uświadomianie prawdy wbrew dużo silniejszym mediom, władzom i „autorytetom”  jest dziś rzadkością. Jednak trzeba dodać do tego konkretne czyny jak współutworzenie i prowadzenie Fundacji Polacy dla Polaków, która została stworzona w celu sfinansowania zakupu leków opartych na marihuanie leczniczej – w pierwszej kolejności dla dzieci z lekooporną padaczką oraz dla chorych na nowotwór mózgu, wspieranie stowarzyszenia non profit „Polska Akademia Zdrowia” oraz TLMZ (Towarzystwo Lekarzy Medycyny Zintegrowanej – w jego utworzeniu p. Jerzy miał inicjujący  udział). O działaniach charytatywnych  JZ – jeszcze dalej.

– Oprócz swojej działalności edukacyjnej i biznesowej, jest społecznikiem. Ponieważ też mam nastawienie społecznika i trochę działam na tej niwie (oczywiście na dużo mniejszą skalę), to wyczuwam tę cechę wyraźnie w Jerzym Ziębie.
Pewną formą działalności społecznej JZ było jego silne zaangażowanie, zwłaszcza w 2019 r., w sprawy polityczne. Nie chodzi o jakieś aspiracje do kandydowania gdziekolwiek, udział w partiach i inne formalne uczestnictwo. Uświadamiał Polakom drogi wyjścia z różnych impasów poprzez ponadpartyjne możliwości jakie dałoby uruchomienie Weta obywatelskiego, Inicjatyw ustawowych i Referendum obligatoryjnego (tzw. WIR). A także innych rozwiązań, głównie w „służbie zdrowia”, zwłaszcza ta ustawa. Nie miało to związku z jego działalnością biznesową (szeroki temat, który tu pomijam).

– Jest osobą życzliwą ludziom, zwłaszcza ujmuje go każde cierpienie i niesprawiedliwość (wtedy bywa ostry wobec winowajców). Otwarty na pytania, serdeczny w relacjach.

– Aktywność na forach związanych z Sejmem, rządem – przykładowo wystąpienia na komisjach sejmowych dot. GMO.

– Inicjatywy ustawodawcze – jak w sprawie nowelizacji ustawy o zawodzie lekarza i dentysty (wspomnianej wcześniej)  i wspieranie akcji społecznych w sprawie GMO, leczniczej marihuany, strategii antyrakowej …

– Odważne listy otwarte w sprawach zdrowia do obecnego i poprzedniego ministra zdrowia oraz szefa TVP Jacka Kurskiego, do polityków i posłów,  do środowisk lekarskich i mediów itp.  –  wszystkie te akcje nie są związane z biznesem Jerzego – to działania prospołeczne. Przyznasz – dość trudno dziś o takich ludzi.

– Podobnie prezentuje wiele rozwiązań medycznych i ich autorów/producentów, z którymi nie jest związany biznesowo – jest to zaprzeczenie ciągłym posądzeniom o własny interes.

– Zięba jest operatywny, jest skutecznym przedsiębiorcą (obecnie i w przeszłości – na paru polach), który z niczego stworzył w niesprzyjających polskich uwarunkowaniach własną firmę, która odnosi sukcesy. To – w polskiej mentalności, budzi demony zawiści i podejrzliwości, co przekłada się na donosy, insynuacje, złośliwość. Jest wielu, którzy lubią innym zaglądać do kieszeni i węszyć oszustwa. W innych krajach, zwłaszcza w USA, sukces jest czymś co wynosi się na piedestał, podaje jako przykład innym.
Także wysokie nakłady książek Jerzego oraz liczne tłumaczenia (tam też mają uznanie), budzą zawiść.
A jest to przecież wynik ciężkiej pracy i zdolności organizacyjnych.
Czy w ogóle jest coś złego w zarabianiu? Zwłaszcza jeśli robi si
ę to uczciwie. Przykładowo – rozliczenia w Fundacji Polacy dla Polaków (OPP) są w pełni transparentne i publicznie pokazywane na stronie www.  I kontrolowane przez odpowiednie instytucje. Nie mówię o zarabianiu na korzyść organizatorów – wszystko (oprócz drobnych kosztów operacyjnych) idzie na potrzebujących.

– JZ  produkuje świetne suplementy – jakościowo i ze względu na unikalne receptury, które bazują na dewizie skuteczności a nie zysku.
Aby takie mogły być – niektóre nie mogą być tanie, ale klient przecież nie jest w żaden sposób przymuszany do zakupu właśnie tych. W kwestii cen JZ wielokrotnie pokazywał jaki jest rachunek kosztów, gdy chce się robić suplementy na dobrych (najlepszych) surowcach. Z tych rachunków wynika, że przepłacają ci, którzy kupują produkty tanie, ale nic z nich nie mają. Za dobry produkt  należy się zapłata.

– JZ nie reklamuje się w głównych mediach, polega na własnej reklamie na swoich stronach. *

Mimo to klienci biją się o te produkty i sprzedaż jest duża, ponieważ ludzie z przekonaniem polecają je innym.
Ambicją Jerzego jest udostępnianie suplementów (witamin itp.) najwyższej 
jakości oraz takich, których praktycznie w Polsce nie ma. Czy to źle? Samo to przedsięwzięcie – typowanie, zakup/import składników, receptury, eliminacja zbędnych konserwantów i barwników, dbanie o czystość, produkcja,  konfekcjonowanie, dystrybucja, przechodzenie procedur kontroli i rejestracji – to niemałe wyzwanie.

Przy tej okazji warto zauważyć charakterystyczne zjawisko na przykładzie np. witaminy K2 (MK-7). Gdy parę lat temu p. Jerzy podkreślał znaczenie wit.K2 dla gospodarki wapniowej, wielu, w tym lekarzy, stwierdzało że nic takiego nie istnieje i naśmiewali się z informacji Jerzego. Gdy mówił, że ważna jest właśnie odmiana K2 MK7 – podobnie – nie wiedziano o co chodzi. Dziś właśnie tę odmianę wprowadza się masowo do suplementów. I teraz prawie w każdej aptece znajdziesz co najmniej parę preparatów z tą witaminą. Firmy farmaceutyczne robią biznes na tym, co do Polski Jerzy „wprowadził” i … już wszystko jest w porządku… Ale jeśli pochodzą od JZ (bo są lepsze) to bezprawnie się je aresztuje…

Gdy JZ wskazywał na mit cholesterolowy i potrzebę zmiany oficjalnej piramidy żywieniowej, spotykał się z niezrozumieniem i wrogością. Dziś coraz więcej lekarzy przyznaje mu rację, a amerykańskie FDA już zmieniło tę piramidę przesuwając węglowodany w górę. Ale u nas wszystko przyjmowane jest z dużym opóźnieniem – ze szkodą dla pacjentów i ludzi w ogóle.
JZ często jeździł do USA i na międzynarodowe konferencje, skąd przywoził nowinki i je u nas objaśniał.
Podobnie było z jajkami, które przez lata były widziane jako zagrożenie cholesterolowe, JZ pokazał że tak nie jest i stopniowo ta wiedza została zaakceptowana i u nas.

Było szereg innych demistyfikacji, które znalazły uznanie gdy JZ je ujawnił, w tym w coraz szerszym gronie lekarzy, aż doszło do utworzenia TLMZ, które realizuje główną ideę JZ – to lekarze powinni leczyć – integrując medycynę akademicką z osiągnięciami metod naturalnych (medycyną holistyczną).

– Zięba ujawnił tyle przekrętów, wręcz przestępstw, zaniedbań i głupoty, że chociażby za to zasługuje na przysłowiowy medal od społeczeństwa.

– Ma wiele unikalnych kontaktów na świecie – z naukowcami i lekarzami będącymi pionierami nowej wiedzy, którą zaszczepia i w Polsce. Część z nich zaprosił na wykłady do Polski.  Osobiście odwiedził różne kliniki, sprawdzając tamtejsze metody i ich jakość.

– Jego publiczne działania edukacyjne to działanie pro publico bono, a nie działalność biznesowa.
Całą wiedzę na otwartych konferencjach internetowych i w salach w Polsce przekazuje za darmo (czasem organizator nalicza zwyczajową opłatę dla uczestników z tytułu najmu sali i podobne świadczenia organizacyjne). Nie on sam te konferencje organizuje – jest tam zapraszany. Były też seminaria fachowe dla lekarzy i terapeutów – biletowane na poziomie ~150 zł. Nie jest to dużo gdy uwzględnić ceny innych seminariów i fakt że JZ udziela bardzo szczegółowych informacji a na scenie potrafi przemawiać bez przerwy nawet ponad 10 godzin – z poświęceniem i na tyle ciekawie, że widzowie słuchają go i oklaskują.  Jest czas na zadawanie nawet kłopotliwych pytań i odpowiedzi. Porównajmy to z ceną porady specjalisty w przychodni – 200-300 zł za parę minut – nawet jeśli  powie że nie wie jak pomóc (płatność z góry). Lekarze na ogół nie lubią gdy pacjent drąży jakąś sprawę i sugeruje coś od siebie.
Przez nieefektywność państwowej służby zdrowia i długie oczekiwanie na datę wizyty, pacjent jest często zmuszony do skorzystania właśnie z gabinetu prywatnego. A potem do kolejnych wizyt po badaniach (odpłatnych) itd.  Seminaria JZ są oczywiście dobrowolne, a ich temat ustalony.
Ale JZ, jako właściciel firmy, ma obowiązek reklamowania swoich produktów (nie czyni tego na scenie) – dla jej utrzymania, samej produkcji i kontroli, opłacania pracowników i płacenia podatków. Jak wspomniałem – nie musi jednak tego robić w większym wymiarze, bo ludzie sami polecają te produkty widząc jakie są dobre.

– Na produktach i książkach zarobił na tyle dużo, że mógłby „spocząć na laurach”, jednak z oddaniem angażuje się w edukację i sprawy społeczne.

– Zięba opisywane metody i produkty przetestował na sobie. Sam je stosuje na codzień lub wg ustalonych, sensownych zaleceń. Daje osobisty przykład. Regularnie przyjmuje swoje suplementy, co skutkuje tym, że po 60-tce czuje się młodo, jest pełen wigoru i ma plany na drugie tyle lat…

– JZ ma „charakter”, np. potrafi nie jeść przez miesiąc lub radykalnie ograniczyć odżywianie na codzień, testuje na sobie to, co dla innych wydaje się niewykonalne. Ma też wiele zainteresowań – pogłębionych – od spraw zdrowia, poprzez różne hobby (np. jest pilotem)  po politykę.

– Pomimo że połowę swego życia spędził na emigracji, mówi i pisze po polsku bez naleciałości z innych języków, nawet lepiej od wielu Polaków mieszkających tu na stałe (obserwuję jak  wiele osób popełnia okropne błędy i stosuje nowomowę).

– Jerzy jest też dobrym mówcą – jego prelekcje w audytoriach i w Internecie gromadzą tysiące widzów, którzy są pod wrażeniem zarówno wiedzy, dobrego języka,  prostego wyjaśniania złożonych kwestii medycznych, zdolności w ilustrowaniu wypowiedzi oraz otwartości i humoru.

– J. Zięba jest prawdziwym polskim patriotą mimo obywatelstwa (także ) australijskiego i warunków by uważać się za kosmopolitę, z tytułu mieszkania i podróżowania w szerokim świecie. Oceniam że jako pojedyncza osoba ma szansę zrobić dla Polaków więcej dobrego niż niejeden polityk (ba, może więcej niż ich większość).

– Gdy przebywał za granicą praktykował naturoterapię, ma więc doświadczenie, posiada parę certyfikacji.
(Taka działalność jest czymś normalnym na Zachodzie, także w Polsce, przy czym już zaraz za naszą granicą posiada dużo więcej swobód niż w naszym kraju – znamienne…).

– Jest w Jerzym pasja – widać to nie tylko w pracowitości, ale czasem w mocnym argumentowaniu swoich racji wobec nieuków, „autorytetów”-ignorantów, w wytykaniu absurdów. W tych mocniejszych wypowiedziach nie posuwa się jednak do złego, obelżywego języka, którym sam jest często raczony. Czasem nazwie „po imieniu” kłamców albo rzeczywistych znachorów, jeśli im się to należy.
Owszem, JZ ośmiesza wielu lekarzy a nawet profesorów medycyny na konkretnych przykładach ich niewiedzy lub błędów (można powiedzieć, że sami się ośmieszają). Tu pojawia się wspominany sprawiedliwy gniew, gdy widać ich jaskrawe działanie przeciw ludziom. W tym kontekście nie dziwi więc opór i wściekłość środowiska medycznego i akolitów  przybierająca nawet postać jawnego hejtu i pomówień.  Mają swoje audytorium i wsparcie mediów, co umożliwia im takie postawy powielać. Warto jednak tutaj wspomnieć jeszcze raz, że JZ szanuje lekarzy, którzy swą ciężką pracą pomagają ludziom i powtarza, że to oni powinni nas leczyć.

Typowym zarzutem jest, że pan Jerzy wypowiada się o zdrowiu a nie jest lekarzem.
To wymaga szerszego komentarza.

Najpierw nasuwa się istotne pytanie – a ją wiedzę medyczną masz TY, że się na ten temat wypowiadasz? Masz większą?
Ale zostawmy to, – chodzi o Ziębę.

JZ od bardzo wielu lat ‚siedzi’ w nauce – wciąż studiuje prace naukowe, drąży wnikliwie tematy, w tym kontrowersyjne i „tabu”, spotyka się z wybitnymi specjalistami, ma kontakt z wieloma lekarzami, jeździ na konferencje naukowe na całym świecie, itp., przy czym słucha także praktyków, którzy mają znaczące rezultaty w leczeniu. Czyli i teoria i praktyka, nawet alternatywna. W sumie duża wiedza, którą stale nabywa i pogłębia.

Teraz spójrzmy realnie na drugą stronę, na przykładzie lekarzy. Zwłaszcza w Polsce, ich mała ilość, relatywnie niskie płace (często stąd praca na paru etatach), biurokracja zajmując większość czasu, który powinien być poświecony wywiadowi i badaniom, multum chorych z kolejki, których nominalnie trzeba obsłużyć – to wszystko powoduje że lekarz nie ma czasu ani siły by się jeszcze dokształcać. A jeśli będzie skierowany na jakiś kurs – to pod narzucony „poprawny” wzorzec programowy – na ogół pod potrzeby farmacji. Dlatego, niestety, wielu lekarzy ma dużo mniejszą wiedzę niż JZ.
I nie chcą przyjąć do wiadomości, że może istnieć coś więcej i działać skuteczniej. Myślę, że w tym przypadki, nawet jeśli mają akademicką wiedzę, to sprawdza się powiedzenie, że wiedza nie musi prowadzić do mądrości. Co komu z wiedzy, która słabo sprawdza się w praktyce?
Z kolei dydaktycy i naukowcy już osiedli na laurach i aby swej pozycji nie stracić idą nader często na pasku tejże farmacji, sponsora badań i wyjazdów szkoleniowych – także wg zaprogramowanego kierunku.

Dla wielu zdrowie, także publiczne, to biznes a nawet tylko biznes. O ile można zrozumieć opór firm farmaceutycznych, które bronią swych interesów, to bardziej bulwersuje zaciekłość pojedynczych osób w ich „bezinteresownym” (?, Schadenfreude?)  atakowaniu. Podejrzewam, że są to raczej agenci status quo, wcale nie bezinteresowni.

Ogólnie są to ludzie, którzy schematycznie widzą tylko jedną stronę i poprzestali na tym, czego nauczyli się w szkole lub uczelni (jeśli w ogóle…), gdzie program jest narzucony i często pod linijkę biznesu, który sponsoruje ten program i kursy. Albo uparcie ślepo wierzą co mówi ‚nauka’ w swym głównym nurcie, jakby ona była już zamknięta. Wiele nieporozumień wynika  – nomen-omen – z niezrozumienia czym jest zdrowie i jak się je osiąga. Medycyna zajmuje się przede wszystkim chorobami a nie zdrowiem (to wręcz biznes chorobowy). Kolejny schemat. Czyli zamknięty umysł – czy to z arogancji czy świadomie wybranej ignorancji…

Tylko dlaczego wtedy szkodzić innym, zużywać swą energię na krytykowanie czegoś, czego się nie poznało? (widzę osoby, które ewidentnie im mniej wiedzy mają, tym bardziej atakują).

To, że ktoś o czymś nie słyszał nie oznacza, że to coś nie istnieje…

Ta przykra praktyka dotyczy nie tylko Jerzego – Jerzy Zięba nie jest jedynym przedstawicielem takiej prześladowanej trzeźwej opozycji.

Cytowane są w mediach prawie wyłącznie wypowiedzi krytyków, w tym dziennikarzy bez odnośnej wiedzy, którzy nie pochylili się nad racjami autora, natomiast wypowiadają się w stylu skandalizujących tabloidów.  Redakcje (chociaż nie jedyne) zasłynęły z pamfletów na p. Jerzego – w stylu „Soku z Buraka” – nierzetelnych, jakby (?) na zamówienie. Było też wiele niewybrednych „wycieczek osobistych” dotyczących życiorysu, rodziny, dyplomu itp. A w wielu przypadkach wystarczyło by po prostu go zapytać.  J. Zięba także chętnie odpowiadał a vista na wszelkie pytania na internetowych streamach – ma zwyczaj spotykać się w ten sposób i opowiadać także o swojej historii, hobbies, muzyce, poglądach na różne sprawy…
Zatem kto czyta i ogląda te media (TVP i przybudówki też miewają podobne wrzutki) faktycznie wpada w ich schematyzm oczerniania, braku wiedzy bezpośredniej i bazuje na replikowaniu bzdur. To wywołuje odwrotny skutek do zamierzonego – i merytorycznie i w swojej formie obnaża często niskie pobudki piszących. Warto tu przypomnieć wielokrotnie powtarzanego przez Ziębę stwierdzenie, że to nie są „teorie Zięby”, tylko cytowanie przez niego badań naukowych. Jerzy Zięba jest niezależnym popularyzatorem – zajmuje się edukacją i produkcją suplementów, co jest dozwolone i stosowane przez farmację w skali milion razy większej.

Nic nie jest takie, jakie się wydaje …
Kurt Wallander (i inni)

W wymianie zdań na FB, jeden z dyskutantów – XX pyta:

Jakim jest autorytetem [Jerzy Zięba] w dziedzinie medycyny …?

Odpowiedziałem parokrotnie, oto jedna z odpowiedzi:

XX, a Ty jesteś specem od finansów i marketingu  i nie przeszkadza Ci to komentować spraw na których – jak widać z dalszej dyskusji – się nie znasz?
Możesz i mnie to zarzucić, ale jest pewna różnica (przypuszczam co do Ciebie): ja publicystycznie zajmuję się tym ponad 20 lat, a własne doświadczenia (dotkliwe) na styku ze służbą zdrowia mam ponad 50 lat. A Jerzy Zięba niemal zawodowo zajmuje się tym ponad 22 lat, ale interesował się zdrowiem od czasów studenckich, więc oceniam że ponad 40 lat.

Powyżej dość szeroko wypunktowałem kompetencje J. Zięby.

Ale ten argument ogólnie (nie personalnie) jest nietrafiony z paru powodów, wręcz demagogiczny – aż czuję się zakłopotany, że muszę tu wyjaśnić tak oczywistą sprawę. Może przyda się jakimś niedojrzałym czytelnikom, bo nie sądzę abyś Ty o tym nie wiedział… Sądzę, że poniosły Cię emocje.

Teraz przez chwilę o „autorytetach” w medycynie i nie tylko.

Kult, a raczej poważanie autorytetów – ok, ale umiarkowany i rozeznaniem rzeczywistych wartości.

To często autorytety fikcyjne. Przykładowo  mamy w Polsce ponad. 23 000 profesorów (stan w 2015 r.), a jeden z najniższych poziomów innowacji, ilości patentów, bardzo dalekie miejsce w rankingu światowych uczelni, zero naukowych nagród Nobla (oprócz Skłodowskiej).
W tej sytuacji bardziej cenię naukowców-praktyków i po prostu efektywnych praktyków niż naukowców katedralnych.
Jedyna nadzieja w młodych ambitnych, ale ilu z nich się wybije w oplataniu naszej biurokratycznej maszynerii i wobec swych promotorów, którzy albo ukradną pomysł, albo zduszą tych, którzy wybiją się ponad ich poziom?

Mam ograniczone zaufanie do „naukowych publikacji medycznych”. To brzmi jak nieuprawnione uogólnienie, i rzeczywiście różnie to bywa. Omawiam to dość szeroko w cyklu artykułów (gdzie indziej). W skrócie chodzi o tzw.  EBM  (Evidence Based Medicine).
W największym skrócie ujmę to podając wypowiedź  redaktora naczelnego The Lancet, którego wnioskiem jest:

„Ta sprawa przeciwko nauce jest dosyć oczywista: duża część literatury naukowej, przypuszczam, że połowa, może najzwyczajniej w świecie być nieprawdziwa. Nadszarpnięta badaniami opartymi na zbyt małej próbie z mizernymi wynikami, nie mającymi podstaw analizami wyjaśniającymi, jawnym konfliktem interesów a także z obsesją gonienia za modnymi trendami o małej wartości – nauka uczyniła zwrot ku ciemności.”

Podobnych wypowiedzi znaczących redaktorów znajdziecie więcej (ja mam ich z tuzin).
Lepsze podejście to Evidence Based Medicine & Practice – EBMP.
Ale to temat uboczny, którego tu nie rozwijam.

Powracam do wątku Jerzego Zięby.

– On sam ma wyższe wykształcenie i dyplom magistra inżyniera – wbrew insynuacjom i na ten temat. Mało brakowało, a zrobiłby i doktorat – nie zdążył tylko ukończyć części doświadczalnej swej pracy przed emigracją.
Ale to nie jest ważne – jak tu wywiodłem. Liczy się praktyczna wiedza. I za to właśnie i za prospołeczną postawę liczne grono zwolenników chciałoby uhonorować go „doktoratem społecznym”.
Była odnośna akcja (ponad 18 000 wspierających), która natrafia na przeszkody formalne – taka instytucja w Polsce nie istnieje, mimo funkcjonowania tytułu honoris causa, gdzie nawet nie wymaga się posiadania formalnego wykształcenia. Tyle że nadawany jest przez jednostki akademickie, na co J. Zięba oczywiście nie może liczyć.  Zatem chodzi o to, by takie osoby pomagające innym i które same nie zabiegają o zaszczyty i tytuły, jakoś społecznie uhonorować.  Może w tej sprawie sytuacja kiedyś się odmieni…

– JZ jest wiarygodny nie tylko ze względu na tę komplementarną, szerszą wiedzę, ale także dlatego, że nie jest na niczyim pasku, zwłaszcza farmacji – w przeciwieństwie do innych.

Oprócz spraw zdrowia pozostaje skandaliczne traktowanie polskich przedsiębiorców, czego przykładem jest VISANTO – firma J. Zięby.

Tu też niezależnie od bezprawia i absurdalnych zrzutów media rozpowszechniały fałszywe informacje w duchu sensacji  o aresztowaniu Zięby, o jego kryminalnych przestępstwach itp.
W maksymalnym skrócie:

Visanto zostało bezlitośnie zniszczone przez obecnie panujący w Polsce system wandalizmu gospodarczego pod pretekstem, że na rynek polski firma ta rzekomo wprowadziła bez odpowiedniego zezwolenia lek, za co grozi kara do 2 lat więzienia.

Te „leki” to:
1. Trawa z pszenicy i trawa z jęczmienia, bo zawiera chlorofil (sic! – zakwalifikowanie tej trawy – do wyciskania soku – jako lek, to pośmiewisko na cały świat – chyba odtąd sprzedawanie warzyw z chlorofilem będzie na receptę…)
2. Mumio (formalne zarejestrowane przez GIS jako SUPLEMENT)
3. Srebro i złoto koloidalne, które można kupić w aptekach i w Internecie
4. Koenzym Q10, forma, której w sprzedaży NIGDY  Visanto nie miało.

Jak widać – takie zarzuty są nie tylko fikcją, ale jakaś groteską.

Wynik donosu – prokuratura zajęła cały towar w magazynach (nie tylko ww.) oraz całą dokumentację księgową od momentu wprowadzenia tych „leków” na rynek, żeby zobaczyć od kiedy niby, JZ uprawiał ten zakazany prawem proceder. No i… najważniejsze…. nie było NIGDY zarzutu, że wprowadzano na rynek substancję wywołującą powstanie nowotworów, co podobno też było w decyzji prokuratora. W ten sposób firma została sparaliżowana na wiele miesięcy.

JZ wielokrotnie to wyjaśniał (jeszcze z pokazaniem dodatkowych absurdów). Kto naprawi wyrządzoną szkodę  – finansową i w niematerialnych dobrach osobistych?

J. Zięba jest też zastraszany zarówno pogróżkami jak i szykanowany przez władze na inne sposoby – przykładowo, miał wystąpić w poważnych mediach, ale jest okazało się, że jest zakaz wywiadów z JZ pod groźbą utracenia licencji emisji tv.

JZ nie może też upublicznić pod sankcją kary dokumentów jakie polska instytucja, w formie doniesienia na niego, przekazała Prokuraturze ani korespondencji w jego sprawie pomiędzy Prokuraturą i polskim Sądem.

Pomimo medialnej nagonki, nawet tygodnik Polityka, znany z mainstreamowej narracji i uprzednich ataków na terapeutów, w artykule z  29.05.19 „Znachory? Chory zna„,  oprócz wielu informacji wątpliwych i tendencyjnych,  pokazał manipulacje wokół JZ i niezależnych lekarzy. W zakończeniu czytamy:
„… I Przechrzta i Zięba mówią, że mogli mieszkać jeden w Stanach, drugi w Anglii, i stamtąd spokojnie prowadzić swoją działalność. Nikt by ich za to nie ścigał. A jednak wrócili do Polski. Dlaczego? Obaj, niezależnie od siebie, mówią to samo: chcieli coś zrobić dla tego kraju”.

No właśnie.  JZ zarabia dostatecznie dużo na rynku amerykańskim, także na sprzedaży wielojęzycznych wydań swych książek w Europie i w kraju, że krzyki o tym że w Polsce  „goni za kasą”, „naciąga Polaków ” itp. są nietrafne i niesprawiedliwe.

Nawet jeśli mimo tych wszystkich argumentów na korzyść Jerzego Zięby nadal uważasz że nie zasługuje (?) on na szacunek,  to przynajmniej zważ bilans prawdy i nieprawdy, wkładu JZ w poszerzanie świadomości ludzi w sprawach zdrowia versus szkodliwość niektórych praktyk medycyny w formie rockefellerowskiej.

… (jeszcze z dyskusji o zamknięciu firmy J. Zięby):

… Przecież te zarzuty zostały spreparowane na podstawie bzdurnej opinii 2 pań z Instytutu Leków, które nie miały żadnych podstaw. To było wielokrotnie przez Ziębę wyjaśnione z detalami,…
I tak szerzy się nieprawdę.

JZ nie zajmuje się leczeniem  – zawsze mówi, że leczyć powinni lekarze i stosując kombinacje skutecznych metod  – oby tylko chcieli poznać dowody że wlewy z askorbinianu sodu (niezupełnie wit. C) w wielu przypadkach ratują życie jako silny antyoksydant, co redukuje wolne rodniki charakterystyczne w takich sytuacjach, a sok z kapusty też nie leczy lecz znacznie wzmacnia odporność, która jest wtedy pomocna.

Oszust ? Kogoś oszukał? Masz jakikolwiek dowód? (mówię o bezpośrednim, a nie od trolli,  złośliwców lub tych których wcześniej  zaliczyłem do labilnych neofitów jakieś postawy i którzy z drobiazgu czynią syntezę całości).

Co do prawa, bo te aspekt ciągle się przewijał w licznych dyskusjach:
Po pierwsze – wg zasady prawnej – kto komu ma udowodnić winę (fałsz), hę?  Oskarżyciel.
JZ broni swych wypowiedzi samymi podawanymi racjami – także z tego powodu nie musi się przed każdym dodatkowo tłumaczyć.
Po drugie – są tysiące książek popularno-naukowych a nawet mających aspiracje do poradników medycznych, w których znajdujemy zastrzeżenie o ich charakterze informacyjnym, o wyłączeniu odpowiedzialności i konieczności konsultacji lekarskich.
I nikt się ich nie czepia. JZ robi takie zastrzeżenia, a zbiera nieustanną krytykę i hejt.  Widocznie, w odróżnieniu od miałkich publikacji,  nic tak nie boli jak parę słów znaczącej prawdy u niego.

Po trzecie – Zięba, gdy informuje na prezentacjach jak lepiej / komplementarnie leczyć, informuje że zwraca się do lekarzy – nie jest to porada medyczna. Zresztą, wiele tych prezentacji było z założenia przeznaczonych dla lekarzy.
I wiecie co, słuchają, akceptują i proszą o więcej…

Jeszcze uwaga (w zarysie): JZ zawsze akcentuje żeby stosować dany preparat/procedurę dokładnie wg zaleceń. Jak w przypadku leków – zaniedbanie zaleceń może spowodować skutek nieprzewidywalny.
Z tym, że w przypadku leków zawsze podawane i odnotowywane są liczne skutki uboczne – nawet przy prawidłowym używaniu, a w przypadku naturalnych suplementów (które są „doładowaniem” żywności w te naturalne elementy których współcześnie w żywności zabrakło), może spowodować tylko takie skutki jak „przedawkowanie” lub złe spożywanie owej żywności.
A suplementy-preparaty usuwające szkodliwe substancje – przy stosowaniu dawek nie wywołujących nasilonego efektu Herxheimera, pomagają a nie szkodzą.

…  Gdy medycyna jest bezradna w większości chorób przewlekłych, naturalnym jest że szukano metod innych i skutecznych.
I takie są – szkoda że poza medycyną akademicką. Siedzę w tym 20 lat i wiem co mówię. Zięba nie jest lekarzem, zawsze to mówi i podkreśla że jego celem jest zintegrowanie obu podejść dla dobra pacjenta.
Przy okazji powtórzę – bezustannie bada te sprawy od ponad 22 lat, przeciętny lekarz nie ma na to czasu i jest urobiony przez schemat: jednostka chorobowa > lek > dawka. De facto jest szkolony jako sprzedawca leków. Tak to nie działa – to atomizacja wiedzy i działanie antyhumanistyczne. To w sidłach farmacji rodzą się metody i postawy realnie zasługujące na kryminał.
Oczywiście walka jest nierówna – po jej stronie stoją nieograniczone pieniądze i dyktat wyhodowanych „autorytetów”, po drugiej coraz większa ale jeszcze słaba grupa uczciwych badaczy i lekarzy (u nas np. z tworzącego się www.TLMZ.pl), co oczywiście nie znaczy automatycznie że pozostali są nieuczciwi, bywa że niedouczeni.
Co do inwektyw i pamfletów w prasie – niestety wiele z tego to nawet nie poziom tabloidów – dziennikarstwo powinno opierać się na rzymskiej zasadzie Audi alteram partem (należy wysłuchać drugiej strony). Na kilkadziesiąt artykułów bodajże tylko 2 razy dziennikarze pofatygowali się by przeprowadzić wywiad z Ziębą, a potem i tak redakcja okroiła materiał i przeinaczyła jego wypowiedź.

By poznać i oceniać JZ i jego działania trzeba prześledzić niemal WSZYSTKIE ( 90%?)  jego wypowiedzi z ~5 lat. Ja to zrobiłem – minimum 400 godzin – bez lektur. Doszedłem do wniosku (a siedzę w sprawach zdrowia >20 lat), że przeciętny lekarz (ale często i profesor) może być zaorany Jego wiedzą. Często mówi prostym językiem, bo chce trafić do każdego. Więcej pokory. Zresztą nie chodzi tylko o JZ, w TLMZ.pl wokół tej wiedzy grupuje się coraz więcej lekarzy, biologów i terapeutów…Stąd mój pogląd, że działa w dobrej wierze i w dobrej sprawie. To długie moje przypatrywanie się  JZ i jego wiedzy potwierdziło to, co wiedziałem wcześniej w zarysie, czasem w szczegółach, ale przekazało mi też dużo nowych wiadomości, za co jestem panu Jerzemu wdzięczny. To dało mi podstawę by nie być pochopnym w ocenach.
Jak wielu z krytykantów wychyliło się ze swego wygodnictwa intelektualnego i PRZESTUDIOWAŁO jego książki i te tłumaczone, wysłuchało przynajmniej parę godzin wykładów a nie jakieś wyrwane z kontekstu zdania i plotki?
Za to poluje się na pojedyncze przejęzyczenia, lub wyrywa się coś z kontekstu…

Jaki „pęd ku kasie”? Ktoś każe coś od niego kupować? Ludzie biją się o te produkty i wiedzę, bo to im pomaga (mnie też – nie jestem „ciemny”). Ma w firmie kontrolę co parę tygodni i nigdy nic nie zakwestionowano w aspekcie jakości, norm, rzetelności, także finansowej.
Ach to nasze polskie piekiełko zawiści… Nie do pomyślenia na Zachodzie, gdzie hołubi się ludzi sukcesu.
A propos sugerowanego merkantylizmu…

Sam JZ przeznaczył na fundację Polacy Dla Polaków ze swych prywatnych środków (z zysku firmy Visanto – ponad 500 000 zł. (stan w maju 2019).  Część przychodów ze sprzedaży miesięcznika „Zdrowie bez leków” też są na to przeznaczane. Są podobne akcesy donacji na tę fundację.
Po zamknięciu magazynów Visanto, co było równoznaczne z zamknięciem firmy J. Zięba utrzymywał (płacił pensje) pracownikom ponad 6 miesięcy – w nadziei i oczekiwaniu, że tak ewidentny błąd administracyjno-prawny będzie naprawiony i firma wróci do normalnej działalności. Znasz kogoś z prywatnych przedsiębiorców, kto tak by się zachował?

Przy okazji –  XY  skomentował inną dyskusję na mojej stronie:
Miłość, jest kluczem do pokoju na Ziemi.

Zgadza się – przede wszystkim w miłości do ludzi, bo często widzi się jak nie czynią tego ci, którzy rozczulają się tylko nad pieskami lub kornikiem,
Także w kwestii zdrowia, tak jak w moim głównym motto strony o zdrowiu – od samego jej początku w 2007 r.:  „Powracamy do zdrowia głównie dzięki miłości” (Paracelsus).

I tak, jak stale powtarza Jerzy Zięba, kończąc swoje prelekcje zdaniem „Czyńcie dobro”  lub pisząc (w 10 punktach swojej dziennej rutyny)  i mówiąc (cytat): „Uczucie całkowitego wybaczenia ma  b e z p o ś r e d n i   w p ł y w  n a   p r a w i d ł o w e  funkcjonowanie naszego organizmu na poziomie komórkowym”, co wykazano doświadczalnie.
Dlatego wybacza swym oszczercom, chociaż musi też z obowiązku bronić swoją firmę i dobrego imienia ludzi fałszywie oskarżanych.
Oraz tak jak ci, którzy wspomagają potrzebujących np. w akcji Polacy dla Polaków.
Ja nie mogę wiele, ale od początku jej powstania ustanowiłem comiesięczne zlecenie stałe na rzecz tych dzieci.

Ile Wy, krytykanci, daliście?

Wspomniałem o gruntownych kontrolach jakościowych, które przeprowadzały krajowe inspekcje różnych organów i niczego nagannego nie znalazły. Jako ciekawostkę podam, że ponieważ i w USA ta jakość wzbudziła sensację, to przedstawiciele amerykańskiego FDA przyjechali do Polski i przeprowadzili  precyzyjnie i niesamowicie „wyśrubowane” AUDYTY całości  działalności dotyczące jakości suplementów VISANTO, metod ich produkcji itd.
Ciekawe czy i jak XX sam protestuje przeciw niezliczonym suplementom na rynku, będących podróbkami lub zwykłym naciąganiem, produktom nafaszerowanym różnymi szkodliwymi dodatkami? (co zdarza się  i w lekach). Czy jeśli gdziekolwiek zobaczy ich reklamę to tam umieszcza swoje docinki? O tym zakłamaniu reklamowym pisałem już wyżej…

Inna sprawa – nawiązująca także do przewijających się zarzutów braku badań przez instytuty naukowe.To wymaga wyjaśnienia, bo  wiele osób nie rozumie statusu suplementów.
Po pierwsze, JZ – podobnie jak wielu dietetyków – jest zwolennikiem dostarczania potrzebnych człowiekowi minerałów i witamin poprzez żywność. Niestety ziemia została tak zubożona, dużo bardziej niż kiedyś alarmował o tym prof. J. Aleksandrowicz, że tych elementów jest tam stanowczo za mało względem zapotrzebowania człowieka  Stąd suplementacja stała się konieczna jeśli chcemy być zdrowi. ‚Niestety’ – podwójne, bo w większości przypadków zjedzenie dzisiejszych owoców czy warzyw, by dostarczyły odpowiednią ilość substancji jest niewykonalne – byłyby to kilogramy dziennie, a przy okazji zatrulibyśmy się chemią z oprysków i z nawozów. Już mało jest miejsc gdzie można znaleźć prawdziwie ekologiczne produkty. I nie każdy ma szansę je znaleźć czy zaprowadzić sobie ekologiczny ogródek
Suplementy koncentrują owe pożądane substancje, a te od JZ składają się z surowców naturalnych i nie zawierają trucizn. Na tym polega duża sztuka, której JZ dopiął w swoich recepturach, w kontrolowanym doborze dostaw i w produkcji. (W niektórych produktach jest minimalna ilość bezpiecznych dodatków technologicznych).

Po drugie – suplementów się nie bada klinicznie, bo to nie leki – są równoważnikiem żywności. Tej się tak nie bada. Owszem suplementy dopuszcza się  do obrotu, i te od JZ wszystkie miały urzędowe dopuszczenie. Ktoś sugerował, że np. mumio nie jest dopuszczone w Polsce do sprzedaży. To skąd tyle sklepów ten preparat sprzedaje? I nikt ich nie ściga?

Po trzecie – „badania metod”. Zięba cytując (w książkach i niektórych) filmach badania, właśnie powołuje wykonywane przez naukowców i opublikowane w czasopismach naukowych lub podręcznikach. To są jednak często badania „zakopane” na tyle, by prosto nie trafiały do świadomości lekarzy czy decydentów  medycznych.
Inna sprawa że  – jak wspomniałem wcześniej – nie wszystko co medyczne się bada (np. większość szczepionek przed dystrybucją nie bada się wg zasad klinicznych), a prawdopodobnie w ogóle do 50% badań jest nierzetelnych (jak wskazałem wcześniej). 
Wreszcie – to, co stoi na drodze biznesu farmacji, nigdy nie doczeka się badań, bo:
– to godziłoby w ten  biznes jeśli tani, skuteczny produkt naturalny wyparłby jakiś lek
– nikt nie wyłoży milionów na badania czegoś, czego nie można opatentować i nie można na tym zarobić (produkty naturalne)
– medycyna nie jest zainteresowana badaniem metod, które wyparłyby te, na których zarabia.

Nie nadużywałbym więc fetyszu nauki w medycynie farmaceutycznej (oczywiście oprócz badań podstawowych w samej medycynie i ugruntowanej wiedzy o fizjologii, anatomii, technikach chirurgicznych i ratunkowych itp.). Raczej odwołałbym się znów do skutecznej praktyki.
Na marginesie:  cenisz ogrom wiedzy medycznej – owe „tysiące testów i badań”,  wiele lat studiów by mieć zdanie na temat medycyny,  a nie chcesz  docenić tych lat dociekań JZ oraz zdobyć się osobiście przynajmniej na parę godzin by poznać co JZ pisze?

Co do kwalifikacji w sprawach onkologii – JZ nie musi być ekspertem jako popularyzator – wystarczy, że opiera się na pracach ekspertów. Tu nie różni się od wielu innych – także np. lekarzy ogólnych, którzy też odsyłają do specjalistów. Ma jednak parę przewag – ogarnia szerszy interdyscyplinarny horyzont, wie, że rak jest w większości ogólnoustrojową chorobą metaboliczną, czego specjaliści na ogół nie rozumieją lub nie chcą dostrzegać i z uporem walczą z symptomami a nie z tą przyczyną. I dlatego mają tak słabe wyniki w swej „walce”. O ile przeżywalność pięcioletnia powoli statystycznie rośnie dzięki nowoczesnym ale drogim lekom (nie bez skutków ubocznych), to już zgonów po 5 latach w tych statystykach się nie uwzględnia.
Jest powiedzenie rodem z informatyki dotyczące roli założeń pasujące tu do metodologii medycznych: śmieci na wejściu – śmieci na wyjściu.
Tutaj upraszczam, ale to daje do myślenia na wielu polach…
JZ zajmuje się suplementami, bo to one odbudowują naturalną odporność, która potrafi zarówno zapobiec nowotworom, jak i cofnąć chorobę, gdy wielu prominentów onkologii nie tylko nie robi nic w tym kierunku, a jeszcze dokłada organizmowi trucizn i obciążeń w postaci chemioterapii, naświetleń i ekstrakcji guza, co powoduje często przerzuty. Podobnie, nie uwzględniają, że za przerzuty odpowiadają komórki macierzyste, których te inwazyjne metody nie niszczą. Czy to są właściwe kwalifikacje onkologów, które tak wynosisz?
Wiadomo, że każdy posiada w ciele bardzo dużo komórek nowotworowych, rzecz w tym aby nie dać im się rozwinąć, za co odpowiada system immunologiczny. Stąd bierze się wielka nadzieja związana z nowoczesną immunoterapią, której metody przytaczane przez IZ wychodzą naprzeciw.  Parę godzin popularnej pogadanki JZ (5 odcinków na dziś), od której zaczęła się część niniejszej dyskusji, pokazała tylko zarys wiedzy prelegenta na te tematy.  …

JZ nie uchyla się od żadnych pytań, nawet „wysokich autorytetów”. Nieraz  proponował publicznie i w adresowanych listach konfrontację – nie było jednak odważnych lub zainteresowanych. Wygodne podejście zaocznych krytykantów, prawda?

JZ dla ułatwienia podaje w swoich książkach nie tylko autorów, tytuły i czasopisma naukowe cytowanych źródeł, a  gdzie możliwe  także adresy internetowe do publikacji, oraz  miejscami też QR-kody do artykułów – naprawdę łatwiej dla czytelnika już nie można, ale widocznie krytykantom się nie chce sprawdzić, ba  – nawet zajrzeć  lub „wiedzą lepiej”.

I na koniec pytanie:

… Skoro lekarze, naukowcy i politycy tak wszystko wiedzą, to dlaczego tak marnie wygląda stan zdrowia Polaków i mamy za 2018 r. rekord umieralności?

Ale to już dużo szerszy temat…

* Dopisek ex post: Na przełomie 2019/20 J. Zięba zaczął reklamy swoich produktów w Internecie. Stało się to po zamknięciu firmy w Polsce i uruchomieniu za granicą jej nowej odsłony