Biedni mają duże telewizory, a bogaci duże biblioteki .
Jim Rohn
Mimo, że jestem ‚molem książkowym’ – od dłuższego czasu prawie nie kupuję beletrystyki.
Dlaczego?
Temat może kontrowersyjny, ale nie będę wdawał się w polemikę, tylko wypunktuję ważniejsze dla mnie powody.
1) nie mam już prawie miejsca na książki 
🙂 – zachowuję je na to, CO kupuję (o tym dalej)
2) beletrystyka ma to do siebie, że danej pozycji nie czyta się raczej parę razy, a jeśli ktoś czyta – proszę bardzo, ale ja cenię sobie czas – chcę jeszcze dużo przeczytać innych książek, zatem nie ‚tracę’ go na stare
3) KUPUJĘ książki o charakterze edukacyjnym, podręcznikowym, encyklopedycznym, rozwojowym, przewodniki itp. – czyli praktyczne – takie, do których się wraca, by coś sprawdzić, zacytować, nauczyć się…
4) beletrystykę pożyczam, wymieniam się, a nawet pozyskuję jako gratis (by potem podobnie ją komuś podarować) – to łatwiejsze także dla osób z którymi mam takie relacje – mniejsze przywiązanie do tych pozycji i pole do wymiany poglądów i emocji
5) nie kupując beletrystyki – zaoszczędzam na to, co planuję kupić jw.
6) generalnie jestem rozczarowany poziomem współczesnej beletrystyki – łatwo źle trafić w księgarni – wolę pożyczyć jakąś pozycję, którą znajomy osobiście mi poleca
7) jest tyle e-booków w sieci, że można zdobyć coś za darmo i lub małym kosztem jako czytadło – bez gromadzenia na półce i ‚zbierania kurzu’ 🙂
A jednak czasem wyłamię się z tych reguł.
No i odkrywam na domowych półkach wielce stare powieści, o których wręcz zapomniałem – wracam do nich z sentymentem i nie dziwię się, że w jakimś remanencie ich się nie pozbyłem – były i są wartościowe.
Właśnie czytam sobie opowiadania St. Lema… (wieczne; mam bodajże większość jego książek).
PS. a kawę lubię jak książki…
#książki #lektury #podręczniki #encyklopedie #powieści #coczytam
Lapidaria 